Το ερώτημα αυτό απασχολεί πολλούς γονείς και διχάζει τους ειδικούς.
Αυτό που πρέπει να γνωρίζουν οι γονείς ,κατά βάση, είναι ότι οι αντιλήψεις και οι στάσεις που έχουν οι ίδιοι για το σώμα τους επηρεάζουν σημαντικά το παιδί. Εάν για παράδειγμα ,ο γονιός νιώθει ντροπή και αμηχανία όταν εμφανίζεται γυμνός μπροστά στο παιδί, τότε του περνάει το μήνυμα ότι το γυμνό σώμα είναι προκλητικό και πηγή ντροπής. Επομένως, είναι σημαντικό ο γονιός να είναι και να δείχνει συμφιλιωμένος με το σώμα του. Σε αντίθετη περιπτωση, δε θα πρέπει να εμφανίζεται γυμνός μπροστά στο παιδί του.
Ιδιαίτερη προσοχή συνίσταται στην αναπτυξιακή περίοδο των 3 ετών (συγκεκριμένα ,για τα αγόρια 3-5 ετών) όπου το παιδί αρχίζει ανακαλύπτει τον εαυτό του και να συγκρίνει το σώμα του μ’αυτό των γονιών του και να βιώνει συναισθήματα ανταγωνισμού απέναντι τους (η λεγόμενη οιδιπόδεια φάση σύμφωνα με τη φροϋδική θεωρία). Για παραδειγμα,είναι σωστό την περίοδο αυτή τα αγόρια να βλέπουν πιο πολύ το σώμα του πατέρα ώστε να ταυτίζονται με αυτό και να αποφεύγονται έτσι τυχόν συγχύσεις.
Ωστοσο,όλα τα παραπάνω αφορούν αποκλειστικά και μόνο περιπτώσεις όπου ο γονιός ντύνεται ή ξεντύνεται μπροστά στο παιδί ή κάνει μπάνιο. ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΙΚΗ είναι η γύμνια σε ιδιωτικές-προσωπικές στιγμές και επιδειξιμανία. Υπό αυτές τις συνθήκες ,η εμπειρία είναι τραυματική και διακινδυνεύεται η ομαλή εξέλιξη του παιδιού.
Τελος,ο γονιός θα πρέπει να προσέχει την αντίδραση του παιδιού και εάν παρατηρεί ότι το παιδί νιώθει αμήχανα σε καταστάσεις γυμνιας,θα πρέπει να τις αποφευγει,ώστε να μη νιώθει το παιδί εκτεθειμένο και ταυτίσει το ανθρώπινο σώμα με κάτι αποκρουστικό.